ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေနရာလိုခ်င္တဲ့သူေတြ ရွိစျမဲပါ။ဖက္စစ္
ေတာ္လွန္ေရးနဲ ့ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းေတြကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ေနရာလိုခ်င္လို ့ မ်က္ႏွာျဖဴ
ေတြကို မ်က္ႏွာလုပ္တာ။လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈမွာ ဦးေန၀င္းလို အခြင့္ေရးသမားမ်ား၊ဦးေစာလို
ဦးစားမေပး ေနရာမရလို ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ ့ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြကို လုပ္ၾကံ
ခဲ့တာ။စစ္အာဏာရွင္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္အေပၚ
ဖိႏွိပ့္ခဲ့တာ။ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မတရားဖမ္းဆီးမႈေတြျပဳလုပ္ၾကတာ အာဏာကိုအလြဲ
သုံးစားလုပ္ျပီး ေနရာလိုခ်င္ၾကသူေတြဟာ သမိုင္းမွာ နံမည္ဆိုးနဲ ့က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသူေတြမ်ားပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးကို ရုိးရုိးသားသားနဲ ့ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ဘဲ ႏိုင္ငံနဲ ့တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ ့အက်ဳိးကိုၾကည့္ျပီး
ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ ့ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့လြတ္လပ္ေရးဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊
မိုင္းပြန္ေဆာ္ဘြားဦးေအာင္ျမတ္ဆရာစံ၊သခင္ဖိုးလွၾကီး စသည့္ ထင္ရွားတဲ့ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္
ေတြ ကြ်န္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။သမိုင္းတြင္တဲ့ေတာ္လွန္ေရးေတြ
လည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပီး တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ား
ေပၚေပါက္ခဲ့ျပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ တစ္ႏိုင္ငံလုံး လူထုအုံၾကြမႈၾကီးကို ေက်ာင္းသားမ်ားက ဦးေဆာင္ျပီး
စတင္ခဲ့ရာမွ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈအသြင္ျဖင့္ က်ယ္ျပန္ ့လာျပီး အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ကို
လူထုအင္အားျဖင့္ ျဖတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ထိုေနာက္ လူထုကိုဦးေဆာင္ေပးမဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ၀င္လာျပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကို စတင္ဖြဲ ့စည္းခဲ့ပါတယ္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ဟာ ၈၂ %ေက်ာ္နဲ့ အႏိုင္ရခဲ့ေပမဲ့ အာဏာ
သိမ္းစစ္အစိုးရက အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ ဒီမိုကေရစီအေရးဟာ
ေႏွာက္ေႏွးခဲ့ရျပီး အႏိုင္ရလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကို ဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းျခင္း ခံခဲ့ရျပီး ပါတီကိုလည္း
ဖ်က္ဆီး ပါတီ၀င္ေတြကိုလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ ခံရသူမ်ား မိသားစုႏွင့္
စီပြားေရးမ်ားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ပါတီ၀င္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္
ၾကံၾကံခံျပီး ရဲရဲ၀င့္၀င့္ျဖင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူေတြ အမ်ားအျပားရွိခဲ့ၾကသည့္အျပင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ
ပါတီမျပိဳကြဲေအာင္ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိျဖင့္ ရင္ဆိုင္ျပီး ထိမ္းသိမ္းခဲ့ရတာလည္း သမိုင္းက သက္ေသျပခဲ့
သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ ့ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္ စသည့္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ႏွစ္ရွည္
ေထာင္ဒဏ္မ်ားက်ခံခဲ့ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးဟာ ေရႊတလွည့္ ၾကက္တစ္ခုန္ ဆိုသလိုဘဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲေနရာမွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ေနာက္ဆုံးလြတ္ေျမာက္လာျပီး ႏိုင္ငံေရးအလွည့္
အေျပာင္း တစ္ခုကို ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာႏွစ္ရွည္ဖမ္းဆီးခံေနရေသာ တိုင္းရင္းသားေခါင္း
ေဆာင္ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္အပါအ၀င္ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး
ေခါင္းေဆာင္မ်ားလြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ထိုေနာက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး
ရင့္က်က္မႈေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ဖက္ဒရယ္ျပည္
ေထာင္စုစနစ္ ထူေထာင္ႏိုင္ေရးတို ့ကို ၾကိဳးပမ္းေနၾကတာကို ယေန ့ေတြ ့ျမင္ရပါတယ္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ဟာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ျပန္လည္ပါတီမွတ္ပုံတင္ျပီး တရား၀င္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ရုံးခန္းမ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေရးကိုၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လွ်က္
ပါတီကို ျပန္လည္ဖြဲ ့စည္းခဲ့ျပီး အဖြဲ ့၀င္ေဟာင္းအဖြဲ ့၀င္သစ္ေတြနဲ ့ပူးေပါင္းျပီး ပါတီရဲ ့လုပ္ငန္းစဥ္
မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိရာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရ
စီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္မွ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ရန္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾက၍ ပါတီတြင္း ပါတီ၀င္အခ်င္းခ်င္း မေျပလည္မႈမ်ား
ရွိခဲ့ရာမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စာလွယ္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ျပသနာမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ
အဖြဲ ့ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ဒီမိုကေရစီနည္းအတိုင္း အဆင့္ဆင့္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘက္လိုက္မႈမ်ားရွိ
သည္ဟု အဖြဲ ့၀င္မ်ားမွမေက်နပ္မႈမ်ားရွိခဲ့ၾကသည္။မျပီးဆုံးေသးေသာ ဒီမိုကေရစီအေရးကို ဥမကြဲ
သိုက္မပ်က္ ဆုံခန္းတိုင္သည့္အထိ ၾကိဳးစားၾကဖို ့နဲ ့ သမိုင္းကေပးေသာတာ၀န္၊ ျပည္သူေတြရဲ ့
အားေပးေထာက္ခံမႈကို ေမတၱာထားေလးစားစြာျဖင့္ မိမိေၾကာင့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူေတြရဲ ့ အခြင့္
အေရး ဆုံးရႈံးမွာ အေျပာင္းအလဲကို ထိခိုက္ေစမည့္ အျပဳအမႈမ်ဳိးကို ေရွာင္က်င္ရမည္။
အာဏာရွင္စနစ္ကို ခ်ဳပ္ျငိမ္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို ့လိုအပ္ျပီး ။ေနရာနဲ ့ ေငြဆိုတာ တည္ျမဲတဲ့
အရာမဟုတ္ပါဘူး။ေျပာင္းလဲဖို ့ခ်ိန္တန္ျပီျဖစ္၍ သမိုင္းမွတ္ေက်ာက္တင္ႏိုင္ဖို ့နဲ ့
လူသာေသခ်င္ေသ အမည္မေသဖို ့လိုပါတယ္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ပါ။
ႏိုင္ငံေရးဟုဆိုရာ၀ယ္ တစ္စိုက္မွတ္မွတ္ ရုိသားၾကိဳးစား အနစ္နာခံလုပ္ခဲ့သူမ်ား၊ အေခ်ာင္ခို၍
အခြင့္ေရးသမားမ်ား၊ပညာတတ္မ်ား၊ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားဟူ၍အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားၾကေသာ္လည္း မိမိသည္
ႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေပၚ ဘယ္ေလာက္ သစၥာရွိရွိ ရုိသားစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သလဲဆိုတာက
အဓိကျဖစ္သည္။ ေစသနာသန္ ့သန္ ့ျဖင့္ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရွားသူတို ့သည္အလုပ္မရွား
ေနရာမရွားေပ။မိမိ၏ စြမ္းေဆာင္ ေပးဆပ္မႈလုပ္အားကို အမ်ားျပည္သူ ပါတီ၀င္မ်ားမွ သိရွိၾက
သည္ျဖစ္၍ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကိုခံၾကရသည္။ ေနရာလိုခ်င္လို ့
ႏိုင္ငံေရလုပ္သူမ်ားသည္ကြ်မ္းက်င္မႈအားနည္းျပီး မိမိ၏ဂုဏ္ကို မိမိဖာသာခ်ီးက်ဴးျပီး အမ်ား၏
အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကို မခံရ၊ ေခါင္းေဆာင္မႈလည္း အဖြဲ ့၀င္မ်ားမွ ေရြးခ်ယ္ျခင္းမခံရေပ။ႏိုင္ငံေရး
သည္ မိမိအက်ဳိးထက္ အမ်ားျပည္သူမ်ား၏ အက်ဳိးကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရမည္။ပါတီစြဲ
ပုဂၢိဳလ္စြဲမ်ား မထားရ ႏိုင္ငံအေရးကို မိမိက်ရာေနရာက ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူသည္ ႏိုင္ငံေရးသမား
စစ္စစ္ျဖစ္သည္။ေနရာလူ ့၍ ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆို ရန္ျဖစ္တတ္သူသည္ ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္
အခြင့္အေရးသမားသာျဖစ္ျပီး အတၱၾကီးသူ ပါတီ၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုလည္း ထိခိုက္ေစသည္။
ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္းမ်ားသည္ ရယူမႈထက္ ေပးဆပ္မႈကို ျမတ္ႏိႈတတ္ၾကသည္။
ျမသိန္း
