၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ တည္ၿမဲေနသမွ် “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” မည္သုိ႔မွ် မတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါ။
ထုိ႔အျပင္ တန္းတူေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးမ်ားကို ဖိႏွိပ္ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားသည့္ “တည္ဆဲဥပေဒမ်ား”ကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းပစ္ရလိမ့္မည္။
ဤအခ်က္ ၂ရပ္မွာ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ပင္
ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းသုိ႔ အေျခခံ အခ်က္မ်ားမရွိဘဲ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” တည္ေဆာက္ေရးကို သေဘာတူသည္/လက္ခံသည္ စသျဖင့္ ေရးသားေျပာဆိုေန မႈမ်ားသည္ အေျခအျမစ္မဲ့ ေျပာဆုိေန
မႈမ်ား/ လွည့္ျဖားမႈမ်ားပင္ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။
အလြယ္ကူဆံုး ဥပမာတစ္ခုေပးရလွ်င္ ေတာင္ယာစပါး စုိက္ပ်ိဳးမည္ဆိုလွ်င္
ပထမဦးစြာ မိမိေရြးခ်ယ္ ထားသည့္ ေတာင္ေစာင္း ေပၚရွိ သစ္ပင္ႀကီးငယ္မ်ားကို
ခုတ္ထြင္ပစ္ရမည္။ ယင္းေနာက္ အဆိုပါ ခုတ္ထြင္ထားသည့္ သစ္ပင္မ်ားကို
မီးရိႈ႕မည္၊ “ကြ်န္းေခြ” ရမည္။ ယင္းေနာက္မွ စပါးေစ့ခ်၍
စိုက္ပ်ိဳးႏုိင္မည္။ ယင္းသုိ႔ မျပဳလုပ္ဘဲ ေတာင္ယာစပါးစုိက္၍ မရႏုိင္ပါ။ စုိက္လွ်င္လည္း စပါး ပင္မ်ား ခ်ိနဲ႔က်ဳံလွီၿပီး စပါးထြက္ည့ံဖ်င္းလိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။
ယခုလည္း ယင္းသေဘာပင္။ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”ဆုိသည့္ မ်ဳိးေစ့၊ အပင္ေကာင္းစြာ
ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ႏုိင္ရန္ ေကာင္း မြန္သည့္ ေရခံေျမခံႏွင့္တူေသာ အေျခခံေကာင္းမ်ား လိုအပ္ပါသည္။ ေလာင္းရိပ္မိုးေနသည့္ အပင္ႏွင့္တူေသာ “၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ”ကို ခုတ္ထြင္သုတ္သင္ရလိမ့္မည္။ ေပါင္းပင္မ်ားႏွင့္တူသည့္ “တည္ဆဲဥပေဒမ်ား” ဆုိသည္ကို
ဆြဲႏႈတ္တူး ထုတ္ပစ္ၾကရ လိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ ၾကက္ငွက္တိရစၦာန္မ်ားႏွင့္တူသည့္ “ျပင္ပမွ အျခားေသာအႏၱရာယ္မ်ား”ကိုလည္း တုိင္းရင္းသား ျပည္သူ မ်ား၏ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈျဖင့္ စုေပါင္းကာကြယ္ၾကရမည္။ သုိ႔မွသာ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”ဟူေသာအပင္သည္ ႀကီးထြား သန္မာၿပီး ေရရွည္ ရွင္သန္ဖူးပြင့္ေဝဆာႏုိင္ေပလိမ့္မည္။
ထုိ႔အျပင္ လက္ရွိ “အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ စစ္တပ္”တို႔ကို ကုိယ္စားျပဳသည္ဆုိေသာ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္၊ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းကမွ် တစ္ဦးခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစုအဖြဲ႔အလိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ပါမည္”ဟု တည္ ၾကည္ေလးနက္ေသာစကားကို တိတိ
က်က်၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္ကို လူမ်ဳိးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ား၏နား၌ တခါ မွ် မၾကားခဲ့ဖူးေသးေခ်။
တစ္ေခတ္တစ္ခါက တုိင္းရင္းသားတန္းတူေရးႏွင့္ ညီညႊတ္ေရးအတြက္ တည္ၾကည္ေလးနက္စြာ
ေျပာဆိုခဲ့သူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း၏ ကတိစကားကိုပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကြယ္လြန္ၿပီးသည့္ေနာက္ အာဏာရလာသည့္ အုပ္စုိးသူအဆက္ဆက္သည္ ဖခင္က လက္ နဲ႔ေရးခဲ့သည္ကို သားေျမးမ်ားက
ေျခႏွင့္ဖ်က္ၾကသကဲ့သုိ႔ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္သေလာ။ ႏႈတ္ေျပာစကားျဖင့္ လံုးဝမလံု
ေလာက္ေခ်။ စာႏွင့္ေပႏွင့္ အခုိင္အမာရွိရမည္။ “ကတိေပးသူ ေသလွ်င္ ၿပီးၿပီ”ဟူေသာ
ခပ္တိမ္တိမ္၊ ခပ္ညံ့ည့ံသေဘာထားမ်ိဳး မထားရွိသင့္။
ယခုလည္း (UPWC) ဦးေအာင္မင္းတို႔နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုတို႔ “အလြတ္
သေဘာအႀကိမ္ ၂၅၀ေက်ာ္” ေတြ႔ ဆံု၍ စကားေတြ ေျပာခဲ့ၾကဖူးၿပီ။ “တရားဝင္ေတြ႔ဆံုမႈ အႀကိမ္ ၅၀” ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကဖူးၿပီ။ ယင္းသုိ႔ တရားမဝင္ အလြတ္သေဘာေရာ၊ တရားဝင္ေတြ႔ဆံုမႈတို႔တြင္
(UPWC) ဦးေအာင္မင္းတို႔ဘက္မွ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍
တာ ဝန္ယူသည့္၊ တာဝန္ခံမႈရွိသည့္ ေလးနက္တည္ၾကည္ေသာစကားကို ၾကားခဲ့ၾကဖူးပါသလား။ (UPWC)မွ ဦးေအာင္မင္းသည္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏုိင္သူ မဟုတ္သည္ကို အားလံုးသိၾကပါသည္။
(UPWC) ဦးေအာင္မင္း၏ အထက္တြင္ “ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး ဗဟုိေကာ္မတီ (UPCC)” ရွိပါသည္။ ထို (UPCC) တြင္ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ၂ဦး၊ ကာခ်ဳပ္တို႔ပါသည္။
၎တို႔ညြန္ၾကားသမွ်ကို (UPWC) ဦးေအာင္မင္းတို႔က နာခံ ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္
သည္။ (MPC) က ေဒါက္တာမင္းေဇာ္ဦး၊ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦး စသူတုိ႔မွာ (UPWC) ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးလွေမာင္ေရႊ၏ လက္ေအာက္ခံ ႐ံုးလုလင္ကေလးမ်ားသာ ျဖစ္သည္။“ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု
စနစ္ကို အစုိးရက လက္ခံသည္/ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ တည္ေထာင္မည္”စသျဖင့္ က်ားက်ား
မီးယပ္ လုပ္ၿပီး ေျပာေနေသာ္လည္း စာခ်ဳပ္တြင္ထည့္သြင္းရန္ သေဘာတူၾကသည့္အခ်က္မွာ “ဒီမုိကေရစီႏွင့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို အေျခ ခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုကို ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုပြဲ ရရွိသည့္ရလဒ္မ်ားျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ တည္ေဆာက္သြားရန္၊ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥကို ႏုိ္င္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးသြားရန္”
ဟူ၍သာ ပါရွိပါတယ္။ ယင္းအ ခ်က္ကိုပင္ ၾသဂုတ္လ ၁၇ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ “ပူးတြဲသတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္”၌ပင္ ေဖာ္ျပမထားေခ်။
စာခ်ဳပ္တြင္ထည့္သြင္းရန္ သေဘာတူသည့္ စကားရပ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ယင္းကိစၥေတြကို “ႏုိင္ငံေရး
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျဖစ္လာေသာ အခါ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးသြားမည္” ဟူသည့္သေဘာသာျဖစ္သည္။ “ဖက္ဒရယ္ကို အစုိးရကလက္ခံသည္”ဟူ၍ လံုးဝ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ၍ မရႏုိင္ပါ။ ယင္းသို႔ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူသည္/ ေျပာဆုိေနသည္ဟုဆိုလွ်င္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိႏွင့္ အမ်ားကိုပါ လိမ္ ညာလွည့္ျဖားျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။သုိ႔ပါ၍ ေရရာတိက်မႈ မရွိေသာ၊ တာဝန္ခံမႈမရွိေသာ “အလြတ္သေဘာ ေတြ႔ဆံုၾကရာ၌” ေျပာသည့္စကားမ်ားအေပၚ ရင္ခုန္မေန သင့္ပါ။ အခ်ိန္ကုန္မခံ
သင့္ပါ။ (UPWC) ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးလွေမာင္ေရႊတို႔သည္ “အထက္”က ညြန္ၾကားေနသည့္ ဇာတ္ညြန္း
အ တုိင္း ကျပ အသံုးေတာ္ခံေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုအခါ (UPWC) ဦးေအာင္မင္းတုိ႔ ဖန္တီးသည့္ “သံုးပြင့္ဆုိင္”ဆိုတာ ပြဲထြက္လာေနသည္။
ေနာက္ထပ္ “ေလးပြင့္ဆုိင္”၊ “ငါး ပြင့္ဆုိင္”၊ “ေျခာက္ပြင့္ဆုိင္”၊ “ရွစ္ပြင့္ဆုိင္”ေတြ ေပၚလာဖုိ႔
မခက္ပါ။ ဤသို႔႔ ဖန္တီးေနသည္မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီက ေတာင္းဆိုေန
သည့္ “ေလးပြင့္ဆိုင္” ေတြ႔ဆံုၾကေရးကို တန္ျပန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အာဏာရအုပ္စိုးသူသည္ အဖက္ဖက္က လက္ဦးမႈယူႏုိင္သည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။ အတုအေယာင္
ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္တီးႏုိင္သည္။ (မဆလ) အေျခခံဥပေဒ(၁၉၇၄)ျဖင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ေတြ ဖန္တီးေပးခဲ့သည္။ “၂၀၀၈ အေျခ ခံဥပေဒ”တြင္ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တုိင္း/ေဒသျဖင့္ ျမႇဴဆြယ္ထားၿပီ။ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ထဲက ဇယား(၂)ႏွင့္ (၃)ကို ျပင္
ဆင္လိုက္လွ်င္ပင္ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” ျဖစ္ေတာ့မေယာင္ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေနပါသည္။
“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” တည္ၿမဲေနသမွ် စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ၊ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္
ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္ေခ်။
ေကအိုင္စီ
စိုက္ပ်ိဳးႏုိင္မည္။ ယင္းသုိ႔ မျပဳလုပ္ဘဲ ေတာင္ယာစပါးစုိက္၍ မရႏုိင္ပါ။ စုိက္လွ်င္လည္း စပါး ပင္မ်ား ခ်ိနဲ႔က်ဳံလွီၿပီး စပါးထြက္ည့ံဖ်င္းလိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။
ယခုလည္း ယင္းသေဘာပင္။ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”ဆုိသည့္ မ်ဳိးေစ့၊ အပင္ေကာင္းစြာ
ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ႏုိင္ရန္ ေကာင္း မြန္သည့္ ေရခံေျမခံႏွင့္တူေသာ အေျခခံေကာင္းမ်ား လိုအပ္ပါသည္။ ေလာင္းရိပ္မိုးေနသည့္ အပင္ႏွင့္တူေသာ “၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ”ကို ခုတ္ထြင္သုတ္သင္ရလိမ့္မည္။ ေပါင္းပင္မ်ားႏွင့္တူသည့္ “တည္ဆဲဥပေဒမ်ား” ဆုိသည္ကို
ဆြဲႏႈတ္တူး ထုတ္ပစ္ၾကရ လိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ ၾကက္ငွက္တိရစၦာန္မ်ားႏွင့္တူသည့္ “ျပင္ပမွ အျခားေသာအႏၱရာယ္မ်ား”ကိုလည္း တုိင္းရင္းသား ျပည္သူ မ်ား၏ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈျဖင့္ စုေပါင္းကာကြယ္ၾကရမည္။ သုိ႔မွသာ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”ဟူေသာအပင္သည္ ႀကီးထြား သန္မာၿပီး ေရရွည္ ရွင္သန္ဖူးပြင့္ေဝဆာႏုိင္ေပလိမ့္မည္။
ထုိ႔အျပင္ လက္ရွိ “အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ စစ္တပ္”တို႔ကို ကုိယ္စားျပဳသည္ဆုိေသာ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္၊ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းကမွ် တစ္ဦးခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစုအဖြဲ႔အလိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ပါမည္”ဟု တည္ ၾကည္ေလးနက္ေသာစကားကို တိတိ
က်က်၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္ကို လူမ်ဳိးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ား၏နား၌ တခါ မွ် မၾကားခဲ့ဖူးေသးေခ်။
တစ္ေခတ္တစ္ခါက တုိင္းရင္းသားတန္းတူေရးႏွင့္ ညီညႊတ္ေရးအတြက္ တည္ၾကည္ေလးနက္စြာ
ေျပာဆိုခဲ့သူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း၏ ကတိစကားကိုပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကြယ္လြန္ၿပီးသည့္ေနာက္ အာဏာရလာသည့္ အုပ္စုိးသူအဆက္ဆက္သည္ ဖခင္က လက္ နဲ႔ေရးခဲ့သည္ကို သားေျမးမ်ားက
ေျခႏွင့္ဖ်က္ၾကသကဲ့သုိ႔ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္သေလာ။ ႏႈတ္ေျပာစကားျဖင့္ လံုးဝမလံု
ေလာက္ေခ်။ စာႏွင့္ေပႏွင့္ အခုိင္အမာရွိရမည္။ “ကတိေပးသူ ေသလွ်င္ ၿပီးၿပီ”ဟူေသာ
ခပ္တိမ္တိမ္၊ ခပ္ညံ့ည့ံသေဘာထားမ်ိဳး မထားရွိသင့္။
ယခုလည္း (UPWC) ဦးေအာင္မင္းတို႔နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုတို႔ “အလြတ္
သေဘာအႀကိမ္ ၂၅၀ေက်ာ္” ေတြ႔ ဆံု၍ စကားေတြ ေျပာခဲ့ၾကဖူးၿပီ။ “တရားဝင္ေတြ႔ဆံုမႈ အႀကိမ္ ၅၀” ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကဖူးၿပီ။ ယင္းသုိ႔ တရားမဝင္ အလြတ္သေဘာေရာ၊ တရားဝင္ေတြ႔ဆံုမႈတို႔တြင္
(UPWC) ဦးေအာင္မင္းတို႔ဘက္မွ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍
တာ ဝန္ယူသည့္၊ တာဝန္ခံမႈရွိသည့္ ေလးနက္တည္ၾကည္ေသာစကားကို ၾကားခဲ့ၾကဖူးပါသလား။ (UPWC)မွ ဦးေအာင္မင္းသည္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏုိင္သူ မဟုတ္သည္ကို အားလံုးသိၾကပါသည္။
(UPWC) ဦးေအာင္မင္း၏ အထက္တြင္ “ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး ဗဟုိေကာ္မတီ (UPCC)” ရွိပါသည္။ ထို (UPCC) တြင္ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ၂ဦး၊ ကာခ်ဳပ္တို႔ပါသည္။
၎တို႔ညြန္ၾကားသမွ်ကို (UPWC) ဦးေအာင္မင္းတို႔က နာခံ ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္
သည္။ (MPC) က ေဒါက္တာမင္းေဇာ္ဦး၊ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦး စသူတုိ႔မွာ (UPWC) ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးလွေမာင္ေရႊ၏ လက္ေအာက္ခံ ႐ံုးလုလင္ကေလးမ်ားသာ ျဖစ္သည္။“ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု
စနစ္ကို အစုိးရက လက္ခံသည္/ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ တည္ေထာင္မည္”စသျဖင့္ က်ားက်ား
မီးယပ္ လုပ္ၿပီး ေျပာေနေသာ္လည္း စာခ်ဳပ္တြင္ထည့္သြင္းရန္ သေဘာတူၾကသည့္အခ်က္မွာ “ဒီမုိကေရစီႏွင့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို အေျခ ခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုကို ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုပြဲ ရရွိသည့္ရလဒ္မ်ားျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ တည္ေဆာက္သြားရန္၊ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥကို ႏုိ္င္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးသြားရန္”
ဟူ၍သာ ပါရွိပါတယ္။ ယင္းအ ခ်က္ကိုပင္ ၾသဂုတ္လ ၁၇ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ “ပူးတြဲသတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္”၌ပင္ ေဖာ္ျပမထားေခ်။
စာခ်ဳပ္တြင္ထည့္သြင္းရန္ သေဘာတူသည့္ စကားရပ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ယင္းကိစၥေတြကို “ႏုိင္ငံေရး
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျဖစ္လာေသာ အခါ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးသြားမည္” ဟူသည့္သေဘာသာျဖစ္သည္။ “ဖက္ဒရယ္ကို အစုိးရကလက္ခံသည္”ဟူ၍ လံုးဝ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ၍ မရႏုိင္ပါ။ ယင္းသို႔ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူသည္/ ေျပာဆုိေနသည္ဟုဆိုလွ်င္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိႏွင့္ အမ်ားကိုပါ လိမ္ ညာလွည့္ျဖားျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။သုိ႔ပါ၍ ေရရာတိက်မႈ မရွိေသာ၊ တာဝန္ခံမႈမရွိေသာ “အလြတ္သေဘာ ေတြ႔ဆံုၾကရာ၌” ေျပာသည့္စကားမ်ားအေပၚ ရင္ခုန္မေန သင့္ပါ။ အခ်ိန္ကုန္မခံ
သင့္ပါ။ (UPWC) ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးလွေမာင္ေရႊတို႔သည္ “အထက္”က ညြန္ၾကားေနသည့္ ဇာတ္ညြန္း
အ တုိင္း ကျပ အသံုးေတာ္ခံေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုအခါ (UPWC) ဦးေအာင္မင္းတုိ႔ ဖန္တီးသည့္ “သံုးပြင့္ဆုိင္”ဆိုတာ ပြဲထြက္လာေနသည္။
ေနာက္ထပ္ “ေလးပြင့္ဆုိင္”၊ “ငါး ပြင့္ဆုိင္”၊ “ေျခာက္ပြင့္ဆုိင္”၊ “ရွစ္ပြင့္ဆုိင္”ေတြ ေပၚလာဖုိ႔
မခက္ပါ။ ဤသို႔႔ ဖန္တီးေနသည္မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီက ေတာင္းဆိုေန
သည့္ “ေလးပြင့္ဆိုင္” ေတြ႔ဆံုၾကေရးကို တန္ျပန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အာဏာရအုပ္စိုးသူသည္ အဖက္ဖက္က လက္ဦးမႈယူႏုိင္သည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။ အတုအေယာင္
ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္တီးႏုိင္သည္။ (မဆလ) အေျခခံဥပေဒ(၁၉၇၄)ျဖင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ေတြ ဖန္တီးေပးခဲ့သည္။ “၂၀၀၈ အေျခ ခံဥပေဒ”တြင္ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တုိင္း/ေဒသျဖင့္ ျမႇဴဆြယ္ထားၿပီ။ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ထဲက ဇယား(၂)ႏွင့္ (၃)ကို ျပင္
ဆင္လိုက္လွ်င္ပင္ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” ျဖစ္ေတာ့မေယာင္ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေနပါသည္။
“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” တည္ၿမဲေနသမွ် စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ၊ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္
ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္ေခ်။
ေကအိုင္စီ
