ျမန္မာႏိင္ငံမွာ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒအရ သမၼတကို ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရဲ႕ အထြဋ္အထိပ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ သမၼတ ကေနမွတဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာကို ျပည္ေထာင္စု တိုင္းေဒသ ႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြကို ခြဲေ၀ အပ္ ႏွင္းရပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ၀န္ႀကီး ေတြကိုလည္း စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ ခန္႔အပ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အာဏာ ရွိပါတ...ယ္။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သေဘာဆႏၵကို ေတာင္းခံစရာ မလိုပါဘူး။ ဆိုလိုတာက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာဟာ သမၼတရဲ႕လက္ထဲ
မွာ အျပည့္အ၀ရွိတဲ့ သေဘာပါ။
ဒီအခါမွာ လက္ရွိ သမၼတ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ တိုက္ရိုက္ခန္႔ ထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရ အဖြဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ မိပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီး ၃၆ ဦးအနက္ ၂၆ ဦး (၇၂%)ဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဟာင္းေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ၁၄ ဦးအနက္ ၁၁ ဦး (၇၈%) ဟာလည္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ စစ္သားက စစ္သားကိုပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္း ျပန္ခန္႔ၿပီး စစ္တပ္က ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ ေနတဲ့သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
ေနာက္ထပ္ တက္လာႏိုင္တဲ့ သမၼတေလာင္းလ်ာ စာရင္းကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း
စုၾကည္က လြဲလို႔ က်န္တဲ့ သံုးဦး (လက္ရွိသမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္း၊
ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လိႈင္) တို႔ အားလံုးဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ ခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ သမၼတ မျဖစ္ခဲ့ရင္ စစ္သားက စစ္သားကို ဆက္ခန္႔ၿပီး
စစ္တပ္ကပဲ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဦးမွာပါ။
ဒီအခါမွာ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ။ ထံုးစံအတိုင္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြက အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစား အျဖစ္ ဆက္ရွိပါမယ္။ ျပည္သူေတြကို အႏိုင္က်င့္ခြင့္ ဆက္ရပါမယ္။ သူတို႔ဟာ ၀န္ႀကီးကေန သမၼတအထိ
အစိုးရ အဖြဲ႔၀င္ ရာထူးေတြကို သက္ဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္း ရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ
ေမွ်ာ္မွန္းခြင့္ ဆက္ရပါမယ္။ ၀န္ႀကီးဌာနေတြမွာ မိုးက်ေရႊကိုယ္ ေလထီးစစ္သား လုပ္ၿပီး အရာရွိ
အဆင့္နဲ႔ လာဘ္စားခြင့္ ဆက္ရပါမယ္။ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း ေဒသ အသီးသီးက သက္ဆိုင္ရာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ခြင္ေတြမွာ အဘေတြနဲ႔ ေ၀စားမွ်စား လုပ္ၿပီး ဆက္စားခြင့္ ရပါမယ္။ တရား၀င္ လခေလး တစ္သိန္း ႏွစ္သိန္းနဲ႔ တိုက္ေဆာက္ ကားစီး ဆက္လုပ္ျပ ၾကပါဦးမယ္။
တကယ္လို႔ ၅၉(စ)ျပင္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ အေျခအေန ေျပာင္းျပန္
ျဖစ္သြား ပါလိမ့္မယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုပါ တျခား အခ်က္ေတြ မေျပာင္းႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္
သမၼတက စစ္တပ္ေနာက္ခံ မဟုတ္တဲ့ အရပ္သား ျဖစ္လာဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီအခါမွာ အရပ္သား
သမၼတက အရပ္သား ၀န္ႀကီးေတြ ကိုသာ အဓိက ခန္႔ပါလိမ့္မယ္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အတြက္
အလြန္ဆံုး ေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တာ အစိတ္သား အမတ္ တစ္ေနရာနဲ႔ ၀န္ႀကီး ၃ ေနရာ (ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး) သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခါမွာ အရပ္သား ၀န္ႀကီးရဲ႕ ၀န္ႀကီးဌာနေတြကို စစ္တပ္က မိုးက်ေရႊကိုယ္ လုပ္ၿပီး ၀င္လို႔ မရေတာ့ ပါဘူး။ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေတြမွာ အရပ္သား ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို လြန္ဆန္ၿပီး စားခြင္ဖန္ဖို႔ ခက္သြားပါၿပီ။ အရပ္သား ေတြ ကိုင္တြယ္တဲ့ တရားဥပေဒ ေအာက္မွာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အခြင့္ထူးခံ ဆိုတဲ့ အဆင့္ကေန အလိုလို ေလွ်ာက် သြားပါၿပီ။ ျပည္သူသာ အဓိက ဆိုတဲ့ အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္ သြားပါမယ္။ စစ္ဗိုလ္ေတြ အတြက္ စစ္တန္းလ်ားမွာ တရား၀င္ လခနဲ႔ ခံစားခြင့္ အနည္းငယ္က လြဲလို႔ တျခား သူေဌးျဖစ္ ေမွ်ာ္မွန္းစရာ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဒီ ၅၉(စ) ျပင္ဆင္ေရး ကိစၥကို စစ္တပ္က အရာရွိ စာရင္း၀င္ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္
အရာရွိ ျဖစ္လာႏိုင္သူ အားလံုး ေနစရာ မရွိေအာင္ ေၾကာက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အက်ဳိးခံစားခြင့္ ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး စစ္ထဲ ၀င္လာတဲ့ သူေတြက ပိုေၾကာက္ပါတယ္။ ဘယ္သူ သမၼတျဖစ္ျဖစ္ ေအာက္ေျခ စစ္သားေတြ ဘ၀ ဒီထက္ဆိုးဖို႔ မရွိေတာ့ေပမယ့္ လက္ရွိ အရာရွိေတြ၊ အရာရွိ ျဖစ္လာႏိုင္ေခ် ရွိတဲ့ သူေတြကေတာ့ စားခြက္ေပ်ာက္ သလို ခံစားရ ပါလိမ့္မယ္။ ၅၉(စ)ဆိုတဲ့ အသံၾကားတိုင္း
အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ ၅၉(စ)ဟာ တျခား ဥပေဒေတြ ျပင္ဖို႔ထက္ ဘာေၾကာင့္ ပိုအေရးပါၿပီး စစ္ဗိုလ္ေတြ
ဘာေၾကာင့္ ေၾကာက္သလဲ ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒကို
ျပင္ႏိုင္ခဲ့ရင္ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့ ျပည္သူ႕သားေကာင္း ေတြသာ အက်ဳိးအျမတ္
အခြင့္အေရးေတြ မေမွ်ာ္ကိုးပဲ စစ္ထဲ ၀င္လာႏိုင္တာေၾကာင့္ စစ္တပ္လည္း သန္႔သြား လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
Credit :Zin Thaw Naing
