လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ားျဖစ္သည့္ ဗုိလ္ေရႊမန္းႏွင့္ ဗိုလ္ခင္ေအာင္ျမင့္တုိ႔သည္ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒၏ “စိန္ေခၚသံ” မ်ားကို ကိုယ္တုိင္ မတုန္႔ ျပန္ဘဲ (ဗိုလ္) ေအာင္သိန္းလင္းကို တာဝန္ေပးၿပီး ေျပာခုိင္းလိုက္တာျဖစ္မည္ ယူဆသည္။
မဇၩိမဂ်ာနယ္၌ (ဗိုလ္)ေအာင္သိန္းလင္း ပါးစပ္မွတဆင့္ “ပုဒ္မ ၅၉(စ) အပါအဝင္ မျပင္ဆင္လိုေသာ
ပုဒ္မ ၇ ခု” ရွိေၾကာင္း ေလသံပစ္လာသည္။ “မျပင္ဆင္လိုေသာပုဒ္မ ၇ ခု”ဆုိသည္ကလည္း “၂၀၀၈အေျခခံ” ၏ အခ်က္အခ်ာပုဒ္မေတြျဖစ္ေနသည္။
(ဗိုလ္) ေအာင္သိန္းလင္းသည္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၏ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္မ်ားအနက္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ႀကံ့ဖြံပါတီအမတ္လည္း ျဖစ္သည္။ ႀကံ့ဖြံပါတီအမတ္၊ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္ (ဗိုလ္) ေအာင္သိန္းလင္း၏ သေဘာထားသည္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၏သေဘာ ထားပင္ျဖစ္ မည္။
ထုိ႔အျပင္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၏ မျပင္လိုေသာေလသံသည္ “ေနာက္ဆက္တြဲ ဇယားေတြပဲ ျပင္၊ အေျခခံမူေတြ
မထိနဲ႔ မျပင္နဲ႔” ဆိုသည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔၊ အစုိးရပုိင္သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးအာေဘာ္” ႏွင့္လည္း ထပ္တူထပ္မွ်ေနျဖစ္သည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးဆုိသည္မွာ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာျဖစ္သည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” သည္ လက္ရွိ စစ္အုပ္စု (ဝါ) ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၏ အာဏာအုတ္ျမစ္ျဖစ္သည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”၏ အႏွစ္သာရဆုိသည္မွာ စစ္အုပ္စု(ဝါ)ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၏ အာဏာႏွင့္ ဘ႑ာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားမႈကို ေရရွည္တည္ၿမဲေရး၊ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ ကာကြယ္တိုးခဲ်႕ေရးပင္ျဖစ္သည္။ ဤအႏွစ္သာရကို ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္အတြက္ အသြင္သ႑ာန္အားျဖင့္ အခန္း ၁၅ ခန္း၊ ပုဒ္မေပါင္း
(၄၅၇) ခုျဖင့္ေရးသားထားသည့္ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” ျဖင့္ စုစည္းေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္အုပ္စု(ဝါ)ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရသည္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျဖင့္ ၄င္းတုိ႔၏ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္ ၊ အနာဂတ္ကာလသံုးပါးစလံုးကို ကာကြယ္ေနျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”ဆုိသည္မွာ ထုိအႏွစ္သာရကို ျပင္ဆင္ရန္ႏွင့္ေျပာင္းလဲ ပစ္ရန္ သာျဖစ္ရမည္။ယေန႔ (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြံအစုိးရက ေျပာေနသည့္ “အေျပာင္းအလဲ” ဆုိသည္မွာ စစ္အုပ္စုအာဏာ၏အေပၚယံအသြင္ သ႑ာန္ေျပာင္းလဲမႈကို ေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အႏွစ္သာရမွာ
မူ လံုးဝမေျပာင္းလဲေခ်။
“တပ္မေတာ္ကိုႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္မညစ္ႏြမ္းေစခ်င္ဘူး” ဟူေသာ ေျပာစကားကို ၾကားရသည္။
တပ္မေတာ္သည္ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ညစ္ႏြမ္းေနရျခင္း လံုးဝမဟုတ္ပါ။ စစ္အုပ္စုက တပ္မေတာ္ကို ဂုတ္ခြစီးထားၿပီးအာဏာႏွင့္ ဘ႑ာတည္ၿမဲ/တိုးပြားေရး အတြက္ ခုတုံးလုပ္ အသံုးခ်ျခင္းကို ခံေနရေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ ညစ္ႏြမ္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ထုိသုိ႔ စစ္အုပ္စု၏တစ္လက္ကုိင္တပ္၊ ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္သဖြယ္အသံုးခ်ခံေနရသည့္ ဘဝဆုိးမွ တပ္မေတာ္တစ္ရပ္လံုး လြတ္ ေျမာက္သြားဖုိ႔အေရးတႀကီးလိုအပ္ပါသည္။ဤအခ်က္သည္တုိင္းျပည္ႏွင့္ဒီမိုကေရစီေရွ႕ေရးအတြက္ ေရရွည္အာမခံခ်က္လည္းျဖစ္သည္။တုိင္းျပည္တြင္ သန္႔ရွင္းေသာအစုိးရတစ္ရပ္ လိုအပ္သလုိ၊ သန္႔ရွင္းေသာတပ္မေတာ္တစ္ရပ္လည္းရွိဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါသည္။
တဖန္ “အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး” ဆိုသည္မွာအရင္းစစ္လုိက္လွ်င္ အာဏာခြဲေဝေရးပင္
ျဖစ္သည္။ လက္ရွိအာဏာရ ထားသူ၊အာဏာသိမ္းယူထားသူမ်ားက အာဏာခြဲေဝမေပးႏုိင္သျဖင့္ မသင့္ျမတ္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ပါ၍ “အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ ေရး” သည္ လက္ရွိအုပ္စုိးသူမ်ား
အေပၚ တည္မွီေနပါသည္။ သူတုိ႔သိမ္းယူထားသည့္ အာဏာလက္ဆုပ္မေျဖသမွ် “အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး”သည္ ေပၚေပါက္ျဖစ္ထြန္းလာလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” အရ အာဏာခြဲေပးထားသည္ဆုိျခင္းမွာ အာဏာအေမြဆုိင္မ်ားျဖစ္ေသာ ဗိုလ္သန္းစိန္၊ ဗိုလ္ေရႊမန္း၊ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္တုိ႔အၾကား ခြဲေဝေပးထားျခင္းသာျဖစ္သည္။
အရပ္ဝတ္ေျပာင္းဝတ္လာသည့္ စစ္အုပ္စုထိပ္သီးမ်ားအၾကား အာဏာခြဲေဝ ေပးထားျခင္းမွ်သာျဖစ္
သည္။
ဤသို႔ခြဲေဝထား ေသာ္လည္း အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကမူစစ္အုပ္စုထက္ထဲတြင္သာရွိပါသည္။ေလာေလာဆယ္တြင္(ကာလံု)သည္ျမင္သာေသာအာဏာကုိင္ အဖြဲ႔ပင္ျဖစ္သည္။ (ကာလံု)အား ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္မွ ဗိုလ္သန္းေရႊက စီမံ၊ ႀကိဳးကိုင္၊ ထိန္းခ်ဳပ္၊ အမိန္႔ေပး၊ ၫြန္ၾကားေနျခင္း
ျဖစ္သည္။
စစ္အုပ္စု(ဝါ)ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရသည္ တရားသည္/မတရားသည္ဆုိသည္ကို လံုးဝမစဥ္းစား၊“သိကၡာေတြ၊လိပ္ျပာေတြညစ္ျခင္း/မညစ္ ျခင္း” ကိုလည္း အမႈမထား၊ မက္ခီယာဗယ္လီသမားတုိ႔ထံုးစံအတုိင္း အာဏာတည္ၿမဲေနေရးသာ အဓိကထားပါသည္။
ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက “မျပင္ဆင္လုိေသာပုဒ္မ ၇ ခု” မွာေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္သည္။
“ပုဒ္မ ၆(စ)၊ ပုဒ္မ ၄၂(ခ)၊ ပုဒ္မ ၅၉(စ)၊ ပုဒ္မ ၃၃၇၊ ပုဒ္မ ၃၃၈၊ ပုဒ္မ ၄၃၆၊ ပုဒ္မ ၄၄၆ တို႔ျဖစ္သည္။
ေဖာ္ျပပါ ပုဒ္မ ၇ ခုကို “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ပါ အတုိင္း ကိုးကား၍ လိုအပ္သေလာက္သာ ရွင္းလင္းတင္ျပပါမည္။
ပုဒ္မ ၆(စ)
ပုဒ္မ ၆(စ) ႏုိင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္တပ္မေတာ္က ပါဝင္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ေရးတုိ႔ကို အစဥ္ တစုိက္ဦးတည္သည္။ဤပုဒ္မသည္၊ အခန္း (၁) ႏုိင္ငံေတာ္ အေျခခံမူမ်ားအခန္းမွျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ပါ၍ အေျခခံမူျဖစ္ေသာ ဤအခ်က္ကို ျပင္မေပး ႏုိင္ဟု
ေျပာသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္အခန္းတုိ႔တြင္ အဆိုပါအေျခခံမူကို အေျခခံ၍ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းထားခ်က္ အားလံုးကို ျပင္မေပး ႏုိင္ဟုေျပာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဥပမာအားျဖင့္ – ပုဒ္မ ၆ (စ) ကို ျပင္မေပးလွ်င္ စစ္တပ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ပုဒ္မ ၁၄၊ ပုဒ္မ ၁၇ (ခ)၊
ပုဒ္မ ၂၀ (က) မွ (စ)၊ ပုဒ္မ ၄၀ (ခ) ပုဒ္မ ၇၄ (က) (ခ)၊ ပုဒ္မ ၁၀၉ (က) (ခ) ၊ ပုဒ္မ ၁၄၁ (ခ) တို႔ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္မလိုေတာ့ေခ်။
ပုဒ္မ ၄၂(ခ)
ပုဒ္မ ၄၂(ခ) ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း မည္သည့္ႏုိင္ငံျခားတပ္ဖြဲ႔ကိုမွ် တပ္ခ်ခြင့္မျပဳ။ဤျပ႒ာန္းမွာ
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”တည္ၿမဲေနသမွ် တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏုိင္ငံသုိ႔ ေပးအပ္ထားသည့္ ကတိအာမခံခ်က္ျဖစ္ သည္။
ပုဒ္မ ၅၉(စ)
ပုဒ္မ ၅၉(စ) မိမိကိုယ္တုိင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိဘတစ္ပါးပါးေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ဇနီးသို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ တရားဝင္သားသမီးတစ္ဦးဦးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုိတရားဝင္သားသမီးတစ္ဦးဦး၏ ဇနီးသုိ႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္ လည္းေကာင္း ႏုိင္ငံျခားအစုိးရ၏ ေက်းဇူးသစၥာေတာ္ကုိခံယူေစာင့္ေရွာက္ရိုေသသူ သုိ႔မဟုတ္ ႏုိင္ငံျခားအစုိးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူ သို႔မဟုတ္ တုိင္းတစ္ပါး၏ ႏုိင္ငံသားျဖစ္သူမ်ား မျဖစ္ေစရ၊ ထုိသူမ်ာသည္ ႏုိင္ငံျခားအစုိးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူေသာ္ လည္းေကာင္း ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးခံစားခြင့္မ်ားကို ခံစားႏုိင္ခြင့္ရွိသူမ်ား မျဖစ္ေစရ။အားလံုးသိရွိၿပီးျဖစ္၍ အက်ယ္မရွင္းေတာ့ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္မလာေစရန္ တားဆီးထားသည့္ ပုဒ္မပင္ျဖစ္ သည္။
ပုဒ္မ ၃၃၇ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၃၃၈
ပုဒ္မ ၃၃၇ တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ အဓိက အက်ဆုံးေသာ လက္နက္ကိုုင္ တပ္ဖြဲ႕ျဖစ္သည္။
ပုဒ္မ ၃၃၈ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းရွိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးသည္ တပ္မေတာ္၏ ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္တြင္ရွိရမည္။ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းေရးလက္မခံဟုေျပာလိုရင္းျဖစ္သည္။
ဤျပ႒ာန္းခ်က္မွာ လက္နက္ကုိင္တုိင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားကိုရည္ရြယ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္တပ္သည္တစ္ခု တည္း ရွိရ မည္။ မည္သည့္တပ္မဆုိ တပ္မေတာ္၏ အမိန္႔ေပးကြပ္ကဲမႈကို နာခံရမည္ဆုိသည္ပင္။
ပုဒ္မ ၄၃၆
ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ အခန္း (၁) ပုဒ္မ ၁ မွ ၄၈ ထိ၊ အခန္း (၂) ပုဒ္မ ၄၉ မွ
၅၆ ထိ၊ အခန္း (၃) ပုဒ္မ ၅၉၊ ၆၀၊ အခန္း (၄) ပုဒ္မ ၇၄၊ ၁၀၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁၊ အခန္း (၅) ပုဒ္မ ၂၀၀၊
၂၀၁၊ ၂၄၈၊ ၂၇၆၊ အခန္း (၆) ပုဒ္မ ၂၉၃၊ ၂၉၄၊ ၃၀၅၊ ၃၁၄၊ ၃၂၀၊ အခန္း ( ၁၁) ပုဒ္မ ၄၁၀ မွ ၄၃၂
ထိ၊ အခန္း (၁၂) ပုဒ္မ ၄၃၆ တို႔ရွိျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကိုျပင္ဆင္လုိလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး၏ ၇၅ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူလက္ခံၿပီးေနာက္၊ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ၍ ဆႏၵမဲေပး ပုိင္ခြင့္ရွိသူအားလံုး၏ ထက္ဝက္ေက်ာ္ဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္။
(ခ) ပုဒ္မခြဲ (က) တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားမွအပ အျခားျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္ အားလံုး၏ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္။ဤျပ႒ာန္းခ်က္သည္ အခန္း (၁၂) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္း အခန္းမွ အခရာက်ေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤအခန္း ရွိ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို မျပင္ဆင္လုိဟု ေျပာျခင္းသည္ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” ကို လံုးဝျပင္ဆင္လိုျခင္းမရွိဟုေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
အခန္း (၁) ပုဒ္မ ၁ မွ ၄၈ ထိ ဆုိသည္မွာ “ႏုိင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားအခန္း” တစ္ခုလံုးျဖစ္ပါသည္။ အေျခခံမူမ်ားအားလံုးကို မျပင္ဆင္လို ဟု ေျပာျခင္းမွာ အေျခခံဥပေဒတစ္ခုလံုးအား မျပင္ဆင္လိုျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။
ပုဒ္မ ၄၄၆
ပုဒ္မ ၄၄၆ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္းမျပဳေသးမီ ဤဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္မဆန္႔က်င္သမွ် အတည္ျဖစ္သည္။ပုဒ္ ၁၀ (က) (ခ) ၊ ပုဒ္မ ၁၇ (၁) (၂)၊ မတရားသင္းအက္ဥပေဒ တို႔အပါအဝင္ အျခားေသာဒီမိုကေရစီႏွင့္လြတ္လပ္ခြင့္ကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္
ထားသည့္ တည္ဆဲဥပေဒပုဒ္မဆိုးမ်ားအားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းမေပးဟုေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သုိ႔ပါ၍ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက(ဗိုလ္္)ေအာင္သိန္းလင္းပါးစပ္မွတဆင့္ေျပာလာသည့္ “မျပင္ဆင္လိုေသာပုဒ္မ ၇ ခု” ဆုိသည္ကို စိစစ္ၾကည့္ လုိက္ေသာအခါ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၏ သေဘာထားအေျခခံမွာ အႏွစ္ခ်ဳပ္မွာ ဒီခ်ဳပ္အပါအဝင္ အတုိက္အခံပါတီမ်ားက လိုလား ေတာင္း ဆိုေနၾကသည့္ “ျပင္ဆင္ေရး” ကို လက္မခံ/ျပင္မေပးႏုိင္ဟု ေျပာလိုရင္းျဖစ္သည္။
- ညြန္း
- ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)
- မဇၩိမသတင္းစာ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ (၅၅) ၾကာသာပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ရက္၊ ၂၀၁၃
- ဒီလိႈင္းစာေစာင္ အတြဲ ၂။ အမွတ္ (၅၀) တနလၤာေန႔၊ ၂၃- ၁၂ -၂၀၁၃
Credit: Moemaka
